Emily van de Vijver (42) is voorzitter van de afdeling Den Haag van D66. De partij verloor zetels bij de gemeenteraadsverkiezingen in maart, maar het had erger gekund, zegt Van de Vijver. Haar eerste politieke ervaringen deed ze al op jonge leeftijd op.
Door: Addie Schulte
Fotografie: Marius Hille Ris Lambers
Stay Right!
5x Bernie voor maar € 34,95
Klik HIER voor een abonnement of
bel 0900 – 226 52 63
Emily van de Vijver
Leeftijd 42 | Is afdelingsvoorzitter van D66 den haag en zelfstandig communicatie-adviseur | Wil ook nog wel eens een andere politieke functie | Vindt dat je niet iedereen een parkeerplaats voor de deur kunt beloven
‘Op mijn twaalfde was ik al politiek bewust. Ik vond het vreselijk dat ik geen stemrecht had. Met mijn vader had ik afgesproken dat als ik de verkiezingsprogramma’s las en mijn argumenten op orde had, ik zijn stem mocht bepalen. Toen kwam ik al bij D66 uit.’
Dat hing ook wel samen met haar vroege jeugd.
Ze werd geboren in het Zuid-Afrika van de apartheid en heeft daar tot haar achtste gewoond. En ook al ging ze op jonge leeftijd naar Nederland, toch heeft die ervaring haar gevormd. ‘Het was heel heftig om te migreren. Ook al was (en ben) ik wit en sprak ik de taal, ik bleef toch heel lang de vreemde eend in de bijt.’
Dat had gevolgen voor de manier waarop ze naar de wereld kijkt. ‘Het betekent in de eerste plaats dat ik oprecht geloof dat grenzen zo min mogelijk moeten bestaan.’
Voorzitter D66 afdeling Den Haag
Na haar studie geschiedenis in Utrecht werd ze actief voor D66. Ze was eindredacteur van de partijbladen De Democraat en Idee. Ze vertegenwoordigde de partij ook in internationale fora. Ze deed een poging internationaal secretaris te worden, maar verloor die strijd op een paar stemmen.
‘We hebben te weinig laten zien waarom Den Haag met ons beter af is.’
Sinds een paar jaar is ze voorzitter van de afdeling Den Haag. D66 was tot maart de grootste partij in de gemeenteraad, maar werd bij de verkiezingen door de lokale Groep de Mos en de VVD voorbijgestreefd. ‘Je kan natuurlijk naar de landelijke politiek wijzen en zeggen dat deelname aan de regering nooit goed voor ons is. Maar we moeten ook kijken naar zaken waar we zelf verantwoordelijk voor zijn. We waren de grootste en dat is niet eenvoudig in een coalitie met vijf partijen. We waren erg bezig die bij elkaar te houden. Te weinig hebben we laten zien waarom Den Haag met ons beter af is.’ Maar ze relativeert het verlies ook. In de andere grote steden ging D66 sterker achteruit.
College met populisten
In de campagne ging D66 de strijd aan met de populistische partijen, de PVV en de lokale Groep de Mos. De PVV verloor zwaar, maar Groep de Mos werd de grootste. Nu onderhandelen de sociaalliberalen met die populisten van Groep de Mos, de VVD en GroenLinks over de vorming van een nieuw college.
Er zit een belangrijk verschil tussen De Mos en de PVV, zegt Van de Vijver. ‘De PVV sluit actief mensen uit. Groep de Mos doet dat niet.’ De manier van politiek bedrijven van die lokale partij is heel anders. Die wil graag opkomen voor individuele ondernemers die in de knel zitten. Volgens haar is vooral van belang dat de politiek ook naar de lange termijn kijkt. ‘Daar wijs ik steeds op.’ Dat betekent concreet, om maar een voorbeeld te geven, dat niet bij ieder huis een parkeerplek kan komen. En Den Haag mag best een beetje statig blijven, voegt ze eraan toe. Wordt het een vechtcollege? ‘Ik hoop van niet. Die sfeer is er in de onderhandelingen in elk geval niet.’
Meer zichtbaarheid
Als voorzitter van haar politieke partij opereert ze vooral achter de schermen. Maar Van de Vijver denkt ook wel aan een meer zichtbare functie als volksvertegenwoordiger of wethouder. Het Europees Parlement lijkt hij haar wel wat. ‘Ik zit nu in de European Women’s Academy van ALDE (de liberale fractie in het Europees Parlement). En dan heb ik ook nog mijn eigen bedrijf. Er is zoveel moois te doen.’
